Η Φραγκογιαννού είναι μια πολυβασανισμένη και χιλιοτραυματισμένη ψυχικά γυναίκα, με στοιχειωμένη λογική από τις αδικίες και την φτώχεια. Στο θολωμένο της μυαλό νομίζει πως το ό,τι υπέφερε της δίνει το δικαίωμα, να πάρει τον νόμο στα χέρια της. «Ο νους της ψήλωσε». Η ανθρώπινη λογική εξομοιώνεται με δύναμη Θεού και το αποτέλεσμα οδυνηρό. Η Φραγκογιαννού κηρύττει το δικό της ευαγγέλιο. Οδηγημένη από τους δικούς της δαίμονες απομακρύνεται από την πόλη των ανθρώπων αφήνοντας πίσω της, πτώματα μικρών κοριτσιών. Κορίτσια που θα γίνουν γυναίκες σαν και αυτήν δυστυχισμένες. Θα αναζητήσει την ερημιά, κι εκεί, μέσα στους εφιάλτες της, θα χαθεί στην απόγνωση. Ένα κύμα θα την εξαφανίσει… | Frangogiannou is a woman that has experienced many sufferings in her troubled life which caused many traumas in her poor soul. Her logic got haunted by injustice and misery. In her clouded mind she believes that her sufferings give her the right to take the law in her own hands. Her mind got highly exalted. Human logic replaces Divine Will with grievous results. Frangogiannou preaches her own gospel. Lost in her own demons she withdraws from the city of men leaving behind her dead bodies of little girls. Girls who would have become miserable women like her. Without any hope or faith she will seek refuge in the wilderness where haunted by her nightmares she will be lost in her own despair. Α wave will make her vanish. |
